Lickilicky to ciemnoróżowy, okrągły Pokémon z małym ogonem i długim językiem. Ma żółtą linię na brzuchu i biały wzór przypominający śliniaczek, dzięki czemu prawie przypomina okrągłego chłopca. Ma również coś, co wydaje się być zwiniętym wyrostkiem na głowie. Ma duży apetyt. Może polizać wszystko lub kogokolwiek w pobliżu, aby znaleźć resztki okruchów. Jego ślina zawiera paraliżujący rozpuszczalnik i może rozłożyć wszystko, a długi język owija się wokół rzeczy, takich jak ofiara, by pokryć je lepką śliną. Ma w gardle przestrzeń do gromadzenia śliny, a także może zwinąć język i tam ją przechowywać.
Lickilicky żyje w lasach z dużym zbiornikiem wodnym. Używa języka z większą wprawą niż rąk i stóp, a aktualny rekord jego długości sięga 82 stóp. Jego język może również funkcjonować z taką samą zręcznością jak ludzka ręka. Jednak Lickilicky jest raczej niezdarny z własnymi palcami.
Dziwny język Lickilicky'ego może rozciągać się wielokrotnie do długości ciała. Nikt nie wymyślił, jak język Lickilicky'ego może się do tej pory rozciągać.
Lickilicky może zrobić prawie wszystko swoim językiem, który jest równie zręczny jak ludzka ręka. W przeciwieństwie do tego, użycie palców Lickilicky'ego jest niezdarne.
Jeśli poszukujesz sprite'ów dotyczących tego gatunku, wejdź na pod-kategorię artykułu na Bulbapedii.
Ciekawostki
Mimo posiadania widocznego ogona, Lickilicky należy do grupy Pokémonów, które nie mają ogonów.
Japońska nazwa Lickilicky jest wymawiana jako Beroberuto w Wzejście Darkraia.
Pochodzenie
Podobnie jak jego pre-ewolucyjna forma, Lickilicky może czerpać inspirację z pozbawionych płuc salamandr, z których niektóre mają języki pociskowe jak kameleony, jak i również Akaname. Biorąc pod uwagę biały wzór na jego torsie przypominający śliniaczek, jak również jego żarłoczny apetyt, Lickilicky może opierać się na przesadnej koncepcji nadętego łasucha ubranego w stylu macaroni lub dandysu.
Etymologia
Lickilicky jest powtórzeniem słowa lick w formie slangu licky.
Berobelt może być kombinacją べろ bero (język), ベロベロ berobero (onomatopeja od lizania), i べろっと berotto (lizanie lub wystawianie czyjegoś języka).